Australie 2

Vrijdag 18 juli. Laat opgestaan en dan ook pas om 10:30 naar 'Tjapukai'. Dit is een Aboriginal cultureel centrum waar men laat zien hoe de Aboriginals leven en hebben geleefd. Zo worden er dans shows opgevoerd en laat men een film over de historie van de Aboriginals zien. Ook laat men zien hoe je de 'digeridoo' bespeeld wordt, hoe je een boomerang moet gooien, verteld men over de verschillende soorten boomerangs die er bestaan en mag je deel nemen aan het speerwerpen op nep Walibie's. Verder verteld men over voedsel en het gebruik van medicijnen gemaakt uit plant, bloem en boom extracten. Al met al waren we aan het eind er over eens dat we weer een stukje wijzer waren geworden. Hierna zijn we bij de Pizza hut een pizza wezen eten en zijn we doorgereden naar een Aboriginal dorp, Kuranda, op een berg. Helaas stelde het niet veel voor. Het gehele dorp bestond uit moderne winkeltjes en alles was al dicht daar ze sluiten om 15:00 als de laaste gondel, waarmee je het dorp vanaf beneden naar boven kan bezoeken, is langs geweest. Via een lange slingerige bergpas, met mooi uitzicht, zijn we met de auto afgedaald tot een pad dat ons leidde naar een grote waterval (met weinig water ivm seizoen). Hierna zijn we huiswaarts gekeerd en hebben we s'avonds Chinees gegeten.
Zaterdag 19 juli. Edo en Miranda zijn naar Palm Cove gereden waar ze de 'Wildworld' hebben bezocht. Wederom kangeroo's gevoederd en is Miranda op de foto gegaan met een Koala in d'r handen. Marc en Wendy zijn op twee paarden er van door gegaan. Met een rit door het bergzame tropische regenwoud wat leidde over steile paden en trappetjes zijn we na 2 uur weer heelhuids op de range teruggekeerd waar we ons tegoed hebben gedaan aan een verklooide hamburger. Na thuiskomst zijn Marc en Wendy het grasveld opgedoken vlakbij het strand en hebben daar genoten van de brandende zon. s' Avonds met zijn vieren gegeten op de boulevard van Cairns.
Zondag 20 juli. 7:15 vertrokken richting de haven. Het regend werkelijk pijpenstelen. Om 7:45 ingecheckt aan boord voor een tocht naar 'Great Barrier Reef'. Na een hoop geslinger zijn we na 2,5 uur dan eindelijk aangekomen op de eerste duik-en snorkelstek waar ook de zon weer eens iets van zich liet zien. Edo en Miranda zijn gaan snorkelen en Marc en Wendy hebben het diepe opgezocht. De stek was niet heel bijzonder maar Edo heeft de befaamde Wally, een 1,5 m grote 'Napoleon'vis, gezien en aangeraakt. Na een volgend uur varen zijn we bij de tweede duikstek beland. Helaas deze typische duikstek was voor de duikers onder ons ook wederom niet heel bijzonder maar als snorkelstek was het een mooie stek om het een en ander te spotten zoals een grote schildpad, waar Edo een stukje mee heeft gezwommen, en een school verkleurende octopussen. Na vertrek hebben Edo en Marc nog mee gedaan aan een potje nethangen achter het varende schip. Hierna zijn ze als ijsblokjes binnen gehaald en hebben we onder het genot van wijn en bier de tocht slingerend volbracht naar de haven.
Maandag 21 juli. Vanaf Cairns naar Normanton en daar vandaan naar Cloncurry gereden (1100 km). De weg door de 'outback' was een hele klus daar alleen het midden van de weg geasvalteerd was en bij een tegenligger het onverharde gedeelte naast de weg op gezocht moest worden met 2 wielen. Dit keer veel levende kangeroo's, runderen, grote roofvogels en wilde paarden gezien. s'Avonds de Chinees opgezocht in het verlaten 'wild westen' dorpje.
Dinsdag 22 juli. Om 8:30 vertrokken via Mount Isa, waar geen ondergrondse mijn tour meer wordt gegeven (balen). Vlak bij Mount Isa gepicknickt, in zonnetje, aan een meer met badende en rondvliegende pelikanen. Hiena de tocht voortgezet richting Tennant Creek waar we tegen schemer net voor Tennant Creek aan kwamen bij een telegraaf station uit 1872. Na even rond gehangen te hebben bij het telegraaf station zijn we naar Tennant Creek gereden. Hier hebben we een slaapplaats weten te bemachtigen in een backpackers hostel. Na pizza te hebben gekocht zijn we heerlijk gaan eten met een wijntje en een biertje erbij in de 'beergarden' met op de achtergrond schreeuwende Aboriginals.
Woensdag 23 juli. 9:00 (een half uur tijdsverschil) boodschappen gedaan en richting Alice Springs vertrokken. Onder weg een stop gemaakt bij 'Devil's Marbles'. Deze granieten en/of gesmolten lava stenen zijn in een miljoen jaar door erosie en wind rond geworden. Een bizar schouwspel van grote en kleine knikkers. Bij het eten hadden we hier veel last van vliegen!! Aangekomen in Alice Springs (500 km) een motel gevonden voor 4 personen.
Donderdag 24 juli. Reisverslag en foto's klaargemaakt voor de website. Om 16:15 hadden we een afspraak bij de dokter voor een gelekoorts vaccinatie. Gelukkig was de gelekoorts prik van Marc nog geldig dus was Edo aan de beurt. Met de arts op zijn praat stoel wist de deze man een interessant verhaal te vertellen over de katten die in het noordwesten van Australie leven. Deze katten blijken hetzelfde DNA te hebben als de Nederlandse huis, tuin en keuken kat. s' Avonds bij Overlander steakhouse (bekent van CNN) gegeten.
Vrijdag 25 juli. Na de auto ijsvrij te hebben gemaakt boodschappen gedaan en via Kingscanyon, waar we een steile trail hebben gelopen van een kleine 1,5 uur, naar Ayers Rock in Aboriginalland (totale km 800). Bij Ayers Rock genoten van een adembenemende zonsondergang waarbij de rots kleurde van bruin naar rood. Vlakbij Ayers Rock zijn we neergestreken in een 4 persoons dorm en hebben we s' avond na de BBQ de foto's van Elmar en Ellen hun kleine bekeken.
Zaterdag 26 juli. 5:45 opgestaan voor de zonsopkomst bij Ayers Rock. Na de zonsopkomst die niet zo spectaculair was als de zonsondergang naar de Olga's (Kata Tjula) gereden. Bij de Olga's (een grote rotspartij als bulten) een kleine trail van een 1 km gelopen. Bij de Olga's werden we nog verrast door een wilde drommedaris. Na de Olga's zijn we naar Coober Pedy gereden. Onderweg kwamen we dingo's, hagedissen, papegaaien, grote adelaars en veel karkassen van dode kangeroo's in de mooie roodbruine outback tegen. Voor Coober Pedy eerst nog een bezoek gebracht aan 'The Breakaways' via een onverharde weg (off the road).
Zondag 27 juli. s' Ochtends na het ontbijt op bed naar een Opaalmijn gereden waar ook tevens een huis is ingebouwd. Nadat we door het smalle gangenstelsel waren gelopen en een bezoek hadden gebracht aan het huis was het tijd om zelf op Opaal te gaan hakken. Gewapend met hamers, zeef en flessen water zijn we als een beest te keer gegaan in een nabij gelegen gebied. Na een uur hakken, en als een mol te hebben staan vroeten, hebben we de moed opgegeven en het bijltje er bij neer gegooit. Voor ons dit keer geen opaal. Nadat we het stoffige stadje hadden verlaten zijn we na 880 km aangekomen in Port Augusta waar we de nacht hebben doorgebracht. In Port Augusta tevens de lekke rechter voorband vervangen.
Maandag 28 juli. Na een kleine 450 km aangekomen in Broken Hill. Broken Hill is een oud mijnstadje waar nog steeds zilverwinning plaats vindt. Veel gebouwen zijn nog steeds uit de tijd toen er voor het eerst zilver werd gevonden zo'n 100 jaar geleden. s' Avonds bij de lokale casino gegeten waar een aantal onder ons een gokje hebben gewaagd.
Dinsdag 29 juli. Om 10:30 hebben we ons gemeld aan de ingang van een oude koper, zilver en zink mijn. Omgekleed in stofjas met helm en mijnwerkerslamp zijn we met een kooilift 400 ft (ca 120 m) afgedaalt in de diepte. Hier aangekomen werden we rondgeleid door een oudemijn werker die met fantastische verhalen een beeld voor je schaapten in de tijd dat hij nog in de mijn werkte. Ook gaf hij een demonstratie hoe er met pneumatische gereedschap werd gewerkt, wat verschrikkelijk veel herrie gaf. Na een tocht van 2 uur door ruimtes verbonden door grote en kleine gangen, gestut met hout, zijn we weer met de kooilift boven de grond aangekomen. Na de mijntoer zijn we richting Cobar gereden. Langs de weg mega veel dode en levende kangaroo's.
Woensdag 30 juli. Na het ontbijt, onze retourvluchten te hebben gereconfimeerd en de auto ijsvrij te hebben gemaakt zijn we richting het westen gaan rijden.Tijdens de lange, rechte en eenzame autorit naar Katoomba werden we aangehouden door een tegenkomende politieauto (met sirene's) met radar (bleek later) en werden gedwongen de auto aan de kant te zetten. Het bleek dat Edo iets te veel het gaspendaal had ingedrukt. Edo werd dan ook duidelijk gemaakt door de stoere politieagente dat ie niet harder mocht rijden dan 110 km/u ipv 139 km/u en dat ie voor deze snelheidsovertreding achter slot en grendel kon komen. Maar de agente hield 't bij een berisping zodat we onze weg konden vervolgen, dit keer iets langzamer. Bij Katoomba naar de verschillende viewpoints gegaan met een uitzicht op de "three sisters" en het dal van de 'Blue Mountains'. Onze weg daarna vervolgd naar Sydney waar we een F1 Motel hebben gevonden na wederom een aardige afstand te hebben gereden (750 km). s' Avonds ons tegoed gedaan aan een lekker Thai's diner in het centrum van Sydney.
Donderdag 31 juli. Na het ontbijt in het Motel zijn we naar Bondi beach gegaan om uit te waaien op het strand. Na de frisse wandeling op het strand hebben we genoten van een warme kop chocolade melk en zijn nog langs de diverse winkels gelopen op de boulevard. Daarna richting het centrum van Sydney gereden naar Chinatown waar we wederom wat winkels hebben bezocht.
Vrijdag 1 augustus. Edo en Marc achter de computer voor de website en Miranda en Wendy zijn gaan shoppen in het centrum. s'Avonds tas ingepakt en gegeten bij de thai.
Zaterdag 2 augustus. 6:00 opgestaan en om 7:00 vertrokken naar het vliegveld waar we de gehuurde auto hebben terug gebracht waarmee we 10848 km hebben afgelegd. Na afscheid te hebben genomen van Miranda en Wendy zijn we vertrokken om 10:15 naar Melbourne om vanaf daar verder te vliegen naar Bali. We kunnen het niet laten om toch nog iets over Australie te schrijven. Australie is volgens vele het backpackers mekka. Echter wat wij gezien hebben is het verre weg van dat. In Australie is tot in de puntjes alles georganiseerd voor de rugzak toerist.De 'rugzak toerist' wordt van het ene resort naar het andere resort vervoerd met airco bussen gevuld met alleen maar rugzak toeristen en kan als ie wil, gewoon een koffer meenemen want de rugzak hoeft niet op de rug. Daardoor is het avontuur ver te zoeken.

**De terugtocht**

Aan alles komt een eind zo ook aan onze onvergetelijke 'tournee met de knapzak'. De terugtocht, naar Rotterdam wordt dan ook een hele speciale, voor onze de mooiste die je maar kan bedenken. Op 6 augustus vertrekken de 'forenzen' per containerschip 'CMA CGM BIZET' vanuit Port Kelang (Maleisie) via het Suez kanaal, Malta en Frankrijk naar de haven van Rotterdam. De verwachte aankomst in Rotterdam is het weekend van de 23e augustus. Natuurlijk zullen wij als we het tijdstip van aankomst weten dit vermelde op de site.

Terug