Indonesie 3

Zondag 22 juni. Na 2 uur vliegen zijn we aangekomen op het zonnige Flores (Maumere). Tijdens de vlucht een Nederlands stel (Esther en Yorni) ontmoet die dezelfde reisbestemming hadden als wij. Met zijn vieren zijn we naar het centrum van de stad gelopen alwaar we een bemo (minibus) hebben genomen naar de busterminal. Op de busterminal de bus gepakt richting Moni. De 5 uur durende bus reis ging door het prachtige berglandschap. De weg was een bergpas dus na een hoop geslinger kwamen we versuft aan in het hooggelegen Moni. Hier hebben we een bamboehutje genomen meteen naast de rijstvelden. Na onze spullen te hebben gedropt zijn we gaan eten in het stoffige bergdorpje en daarna betijds na bed.
Maandag 23 juni. Om 3:30 gewekt! Voor een tocht naar de drie gekleurde krater meren van de Kelimutu vulkaan. Na een uur rijden en een kwartier lopen met zaklamp kwamen we aan op het viewpoint (1650m) waar we gewacht hebben op de zonsopkomst. Na het kleuren spel aan de hemel werden de kleuren van de meren zichtbaar, turquoise, rood en zwart. De kleuren veranderen in de loop der tijd, niemand weet waarom. De lokale bevolking gelooft dat de ziel van de overleden mens in een van de meren zijn rust vindt. Om 8:00 waren we weer terug bij ons hutje waar we hebben ontbeten (bananen pannenkoek met honing). Na even de rust terug gevonden te hebben zijn we gaan inpakken voor de reis richting Bajawa. Ivm een feest in Maumere zaten alle lokale transporten vol zodat we zelf een bemo moesten charteren. De familie van de bamboehut bood ons een bemo aan voor 400.000rp (40 euro) wat wij veel te veel vonden. Wij zijn vervolgens met zijn vieren naar het centrum van het dorpje gelopen waar we bij een familierestaurant een bemo te pakken kregen, na afdingen zoals gewoonlijk, voor 375.000rp. Ook wij moeten op de kleintjes letten! Nadat de deal was beklonken zijn we terug gelopen om onze tassen op te halen. Voordat we boven waren wist het gehele dorp al van de deal (dat hebbie als je de enige toeristen bent). Dit had gevolg een ruzie tussen de twee famillie's, wat hoog opliep. Om de ruzie tussen de families te bekoelen werden we na lang wachten door een derde weggebracht naar Bajawa. Onderweg moesten natuurlijk nog effe de banden worden vervangen en worden getankt. Nadat we eindelijk op gang waren (14:00) stopte we, na 2 uur net voorbij Ende, aan het blauwe strand. Het strand lag bezaaid met blauwe stenen die werden verzameld door lokale mensen om ze te verkopen aan de weg. Om 20:00 zijn we dan eindelijk aangekomen in Bajawa. Helaas konden we niets zien van dit dorp zien vanege het late tijdstip. Na het eten, "special" gado gado, hebben we afscheid genomen van het Nederlandse stel en zijn wij na deze lange dag onder de wol gegaan.
Dinsdag 24 juni. 6:45 vertrokken met lokale bus naar Labuanbajo. Na 10.5uur van bergpassen, slechte wegen, fluctuerend tussen de 100m en 2000m en met pech langs de weg kwamen we misselijk aan in het vissersdorpje Labuanbajo (busreis Nederland-Spanje doen we met onze vinger in onze neus, zonder te stoppen!!). Na aankomst in het hostel werd ons de mogelijkheid aangeboden om een boottrip van 2 dagen te maken naar Lombok. Na de vele busreizen vonden we dit een prachtig plan. Dus een halfuurtje voor ons zelf en een koude douche werden we alweer opgepikt voor het diner en feest aan boord. Tot onze grote verbazing, na het zien van een vijftal toeristen op het hele eiland Flores, zat de houtenboot (20mx4m) vol met een twintigtal toeristen. Het feestje werd door Edo gevierd op het achterdek over de railing ("special" gado gado). Na de vissen te hebben gevoerd kon ook Edo zich voegen tussen het feest gedruis. Na het feest ging de helft van de mensen van boord en werd het dek klaargemaakt met rubberenmatten en zeildoek voor de nacht.
Woensdag 25 juni. 4:30 gewekt! Het schip startte zijn motoren en zette koers vanuit de baai richting Rinca (1 van de Komodo eilanden). Na de slaap weer te hebben gevat zette een van de lollige matrozen om 5:30 de muziek hard aan. Dus met andere woorden opstaan want om 6:00 wordt er ontbeten. Na 2 uur varen gingen we voor anker in de baai van Rinca. Met een klein bootje werden we afgezet op het verlaten eiland. Hier zijn we vervolgens met 'rangers' bewapend met stokken op zoek gegaan naar Komodo draken. Tijdens de 'trail' van ruim 2.5 uur zijn we 9 draken, buffalo's en apen tegengekomen. De draken (reuze hagedissen) varieerde van lengte tussen de 2 en 3 meter. Na het anker te hebben gelicht zijn we vertrokken naar het onbewoonde eiland Gili Laba waar we hebben gesnorkelt en gezwommen. Na de lunch geprobeerd de slaap in te halen na de slechte nachtrust van afgelopen nacht. Nadat we uit de luwte van de eiland waren gekomen werd het zeil op het voordek gehesen en werden we getrakteerd op een flinke deining wat gepaard ging met halen van 30 graden over bakboord en stuurboord. Niet iedereen was opgewassen tegen het geslinger. Menig toerist droop af naar zijn hut en ook leden van de bemanning kropen weg. Tijdens het varen had de bemanning een flinke tonijn gevangen die terplekke gefileerd werd. De kip die de gehele reis op het voordek rond tokte was plots verdwenen. Het diner wat bestond uit oa verse tonijn soep en verse nasi ayam (kip) werd gelukkig genuttigd in een baai waar een ieder een moment had om tot zichzelf te komen. De donkere baai vol met verlaten schepen zonder verlichting gaf een spookachtig beeld. s'Avonds een kaartje gelegd.
Donderdag 26 juni. De gehele nacht doorgevaren en de deining was gelukkig ingezakt. Bewapend met oordoppen bracht Edo de nacht door. Marc zijn nacht werd bruut verstoord door een rat die een gedeelte van zijn kussen opeisde. Marc werd getrakteerd met een knauw in zijn vinger en in zijn arm. Gelukkig had de rat niet doorgebeten. Wederom om 6:00 ontbeten. Tijdens het varen naar Moyo eiland werden we vergezeld door vele dolfijnen. Op de Moyo eiland zijn we na een wandeling van een half uur aangekomen bij een waterval (4m) waarvan we al slingerend aan een touw vanaf hebben gesprongen in het frisse water (ouderwets apekooien). Terug aan boord hebben we geluncht en zijn we na 4 uur varen aangekomen bij het kleine onbewoonde eiland Keramat. Hier hebben we gesnorkeld in het heil blauwe water. Een prachtig veelzijdig rif met vele soorten vis enz. Na weer aan boord te zijn geklommen zijn we richting eindbestemming Lombok gevaren. Na Sumbawa te hebben gepasseerd, aan de noord zijde, werd de zee wederom ruw. Tijdens het varen hadden we een mooie zonsondergang achter de vulkaan Gunung Rinjani. Na het afscheidsdiner en afscheidslied van de bemanning zijn we om 19:00 aan wal gegaan. Op Lombok zijn we met de bus na Senggigi gebracht waar we nog even een bar hebben opgezocht.
Vrijdag 27 juni. Na het ontbijt besloten om eens heel luxe te gaan. Dus in het naast gelegen hotel gedoken met zwembad, AC, TV, telefoon en warm water (dat dachten we). Bus ticket geregeld voor de volgende dag naar Ubud (Bali). Nadat we de 'roomservice' in actie hebben gezet voor de lunch is Edo na het slikken van een aantal asperines met lichte koorts terug in bed gedoken. Marc heeft de omgeving verkent en het zwembad bezocht. s'Avonds bij Berry's cafe gegeten. Berry, de eigenaar en kok van deze tent, hadden we de avond daarvoor ontmoet in de bar. Na het eten en te hebben geinternet is Edo terug gegaan naar het hotel en is Marc op stap gegaan met Berry en kornuiten.
Zaterdag 28 juni. We zijn met het ontbijt onder onze arm vertrokken met de bus richting de ferry. Op het zonnedek liggen bakken in een ligstoel. Na 4 uur te hebben gevaren hebben we een uur liggen dobberen voor de haven van bali ivm andere ferry schepen die ook moesten aanleggen aan de enige aanlegpier voor ferry's. Typisch Indonesies, geen organisatie. Vanaf de haven met en bus naar Ubud. 19:00 zijn we aangekomen in het artistieke dorp waar ook wederom weinig toeristen zijn te bekennen.
Zondag 29 juni. Uitgeslapen de bedden waren goed, geen muggen en goede temperatuur. Wat rond gelopen in het dorp en we kwamen tot de conclusie dat Ubud het 'Wahalla' is voor vrouwen, vele kleine goedkope winkels met prullen. Je ziet dan ook veel vrouwen bepakt met tassen en daarachter de mannen al sjokkend met nog meer tassen. De rest van de dag niks uitgevoerd en formule 1 gekeken. Maandag 30 juni. Om 9:00 met busje vertrokken voor een dagtoer. Eerst naar Goa Gajah (olifantengrot tempel), Pejeng (mount tempel) en de Gunung Kawi (de rots tempel). De eerste twee tempels waren aardig maar stelde voor ons niet veel voor. De laaste daarin tegen was mooi met rijstvelden en watervallen, het leek de Efteling wel. Daarna naar Tampaksiring waar we de 'holyspring' tempel hebben bekeken. Na deze tempel richting het viewpoint in Penelokan met een mooi panoramisch uitzicht op de vulkaan Batur met aan de voet een reusachtig meer. Om het dorpje Penelokan binnen te komen moest elke toerist voor de doorgaande weg intree betalen. Dit deed Marc denken aan Sulawesie waar het licht betaald moest worden om een grot van binnen te kunnen bekijken (voor niets gaat de zon op?). Kintamani was onze volgende stop. In deze tempel was een ceremonie gaande zodat we niet de gehele tempel binnen mochten tenzij je wilde bidden. In elke tempel was het verplicht tot het dragen van een sarong en tempel sjaal om de middel waar natuurlijk ook voor gedoneerd moest worden. Na Kintamani een uitzicht punt opgezocht over trapsgewijze rijstvelden, hier hoefden we is een keer niet te betalen.
Dinsdag 1 juli. Vandaag een scooter gehuurd om de omgeving op onze manier uit te pluizen. Tijdens deze tocht hebben we een bezoek gebracht aan het imponerende complex van de spaans geemigreerde schilder Antonio Blanco (1912-1999), ook wel 'de Dali van Bali'. Vele schilderijen bestonden uit schaars geklede vrouwen met hun ledematen gespreid. Tijdens onze tocht in Ubud en omgeving zagen we dat het stikt van de houtsnijwerk werkplaatsen en waren verbaast dat er toch nog bomen stonden. s'Avonds een balinese traditionele dans bijgewoond. Deze dans de 'Ramayama' (verhaal over liefdesdrama) liep na 1.5uur en een hoop plingplong muziek goed af.
Woensdag 2 juli. Om 12uur vertrokken naar Kuta. Deze trip duurde gelukkig niet langer dan 1.5 uur. Wederom zijn we weer naar Ronta bungalow gegaan. In Kuta werden we nog door diverse mensen herkent en na te zijn bijgebabbeld zijn we gaan lunchen. Na de lunch de vliegtickets gekocht voor de vlucht Bali-Kuala Lumpur. s'Avonds wederom film gekeken in ons vertrouwde restaurant naast de deur.
Donderdag 3 juli. Uitgeslapen, ontbeten, souveniers gekocht en de rest van de dag gerelaxed. s'Avonds voor de laatste maal een bord mie 'hotplate' besteld en om 19:00 zijn we na het gedag zeggen van diverse mensen richting vliegveld vertrokken alwaar we om 23:00 met een kleine 400km/uur afscheid hebben genomen van Indonesie en Azie met pijn in ons hart. Het vliegtuig was zo stil dat we eigenlijk niet tot nauwelijks merkte dat we de lucht in gingen. Nadat we in de lucht hingen konden we genieten over eigen tv schermen met een keuze uit diverse films, radio zenders en interactieve games. De geur van het westen hing duidelijk in de lucht.

Terug