Laos/Thailand

Donderdag 3 april. Haastig met taxi naar vliegveld waar veel mensen met mondkapjes rond lopen. Om 9:50 vertrokken na 1,5 uur aangekomen in Laos (Vientiane). Je loopt hier tegen een muur van warmte (35 graden) en dan te bedenken dat we precies een maand geleden in Siberie waren met temperaturen van -25 graden. Marc is niet in topvorm!!
Vrijdag 4 april. Na de bank 1.000.000kip (100 dollar) armer te hebben gemaakt zijn we met een rugzak vol met geld, grootse bankbiljet was 5.000kip, naar de lokale masseur geweest. Na 50 min. lang, een hoop getrek en gepluk, zijn we als herboren huiswaarts gekeerd. Marc heeft last van zijn keel en is begonnen met antibioticum.
Zaterdag 5 april. Om 12:00 afgeproken met Franck (FR), die we die avond er voor ontmoet hadden. We waren weer 16 vandaag. Samen met Franck en onze gehuurde scooter scheurde we door dorpjes, over lanen van palmbomen en langs zwaaiende mensen naar "Xieng Khuan" (30km ten zuiden van Vientiane) een buddha park met een verzameling van buddha en hindoe beelden. Terug in Vientiane tempels, het gouden "Pha That Luang" (staats monument) en Patuxai (L'Arc de triumph) bezocht. Marc ziek naar bed. Edo die avond met Franck en Dee lokaal gaan eten (Laap). Daarna naar de disco. Die nacht bij Franck op de grond geslapen ivm sluitingstijd guesthouse.
Zondag 6 april. Niet veel uitgevoerd te moe en te heet om iets te ondernemen.
Maandag 7 april. MARC: s'Ochtends besloten om s'avonds met de bus het land te verlaten. Al een aantal dagen voelde ik me niet top en aangezien er geen goede ziekenhuizen zijn in het land leek mij het beste om naar Thailand af te reizen om daar beter te worden. Deirdre (Dee) had al plannen die kant op te gaan voor haar duikbrevet, zodat we hebben besloten samen te reizen naar Bangkok.
EDO: Ik besloot om richting het zuidelijkste puntje van Laos te gaan om meer te zien van het land. 'Wat' geld gehaald bij de bank en een tweedehands Lonely planet van Laos gekocht. Franck die voor 6 maanden in Vientiane werkt voor de franse ambassade gaf me een boek(The Beach), een brief en een foto om aan Mr. Joe af te geven. Mr.Joe is een Laos vriend die Franck 2 jaar geleden bij Paradise Bungalows op het eilandje Don Det ontmoet heeft. Om 18:00 afscheid genomen van Marc en Dee en de rest van de avond met Franck en drie nederlanders (oa Natascha) de avond doorgebracht in restaurant en terras.
MARC: is s'Avonds om 18:00 met de vip bus richting Bangkok vertrokken. De vip bus is een bus mat a.c. zolang de bus rijdt. Onderweg rees ons de vraag of we wel Bangkok zouden halen daar de bus een aantal keer langs de weg tot stil stand kwam. Het mooiste van alles was dat om 21:00 het licht werd uitgedaan terwijl iedereen in volle spanning naar de tv zat te staren voor het geen wat zou komen. Om 1:00 werd het licht aangedaan de bus chauffeur was er van overtuigd dat we de benen moesten strekken (AAAAA).
Dinsdag 8 april. EDO: Om 7:00 de lokale bus genomen naar Savannakhet(richting het zuiden). De bus was twee keer zo hoog geworden ivm de vele bagage van de lokale mensen. De bus was vol gepropt met mensen ik zat op een plastic stoeltje in het gangpad voor ruim 8,5 uur..:-(. Het landschap onderweg was heel mooi. Langs de weg de typische hutjes op palen, rijstvelden, palmbomen, riviertjes met hun vissers en op de achtergrond de bergen met jungle. In Savannakhet was niet veel te beleven alleen heel de avond staan molenwieken met je armen ivm de muggen.
MARC: Aankomst Bangkok om 5:45 met de padicap, brommer op drie wielen, koers gezet naar het treinstation om vandaar de trein te nemen naar het vliegveld. De trein rit duurde maar liefst 1,5 uur terwijl het vliegveld hoogstens 15km verderop is. Om 9:00 vervolgens richting Phuket gevlogen (aankomst 10:00). Vanuit Phuket met de taxi naar Katon beach. Halverwege stopte we bij een soort van informatie bureau waar we volgens de taxi chauffeur een kamer moesten boeken i.v.m. hoog seizoen. Het goedkoopste wat ons werd voor gespiegeld was een slaapplaats voor 400 bath/persoon naar wat heen en weer gebel. Dus mooi niet. Het informatie centrum uitgevlucht en taxi chaffeur verteld dat hij ons gewoon maar in het centrum van "Katon beach" moest droppen. In "Katon beach" aangekomen na enkele minuten een slaapplaats gevonden in "Katon beach on Sea" voor 230 bath voor met zijn tween. Hoog seizoen welk HOOG SEIZOEN. Het aantal mensen dat er rond liep was net niet op twee handen te tellen. De rest van de dag op het strand gelegen. s'Avonds bij het uittrekken van mijn t-shirt met mijn hand tegen de fan geslagen wat een regen van bloed gaf. Geprobeerd de wond te plakken dat lukte niet erg. Met wat gehannes de wond vervolgens dicht gekregen en daarbij had ik het al benauwd. Wat een kl.. dag maar morgen wordt alles beter.
Woensdag 9 april. EDO: Om 7:30 de tuktuk genomen met Natascha en twee nieuw-zeelanders richting busstation. De bus vertrok om 8:00 niks aan de hand denk je...de tuktuk was kapot en ging niet harder dan 10 km/u dus t was nog ff knijpen maar we waren net op tijd. We zijn uiteindelijk om 9:00 vertrokken naar Pakse. In Laos is het dus vetrekken met de bus pas als deze vol is. We moesten de bus inkruipen ivm 40 zakken van 50kg suiker in het gangpad (1 meter hoog) en tijdens het kruipen passeer je nog een paar kippen. De 5 uur durende bustrip was niks bijzonders alleen het aanbieden van stokjes met grote torren en sprinkhanen in de diversen dorpjes was toch wel opvallend.
MARC: Deirdre heeft zich opgegeven voor haar duikbrevet open water verder alleen op het strand gelegen met een benauwd gevoel en last van mijn keel. Wat een kl.. dag maar morgen wordt alles beter.
Donderdag 10 April. EDO: De dag in Pakse gebleven en een scooter gehuurd om naar de ruines (Wat Phu) van Champasak te gaan maar omdat we een afslag gemist hadden (bleek achteraf) zijn we verdwaald geraakt en ergens terecht gekomen in de buurt van Pakxon (40 km ten westen). Eenmaal terug in Pakse ging de versnelling van de scooter kapot (van z'n 4 in 1 keer naar z'n 1, vindt de motor niet lekker). Toen hebben we 'm maar gauw terug gebracht. Die dag wat rond gewandeld in Pakse.
MARC: Medicijnen gehaald voor keel. Met de hand gaat alles goed. De hand zit er nog aan en vanaf morgen wordt alles beter!!!! Ojaa voor dat ik het vergeet te vertellen niet meer benauwd en de rest van de dag aan het strand gelegen.
Vrijdag 11 april. EDO: s'Ochtend met een motor met zijspan naar busstation gebracht. Aldaar vetrokken met een pick-up tuktuk naar Champasak, omdat Champasak aan de andere kant van de Mekong rivier ligt moesten we met de volle pick-up tuktuk op de veerboot. De veerboot bestaat niet meer uit drie boten van circa 10 bij 2 meter die met mekaar verbonden zijn door een houten platform ik voelde me niet prettig om op die boot opgesloten te zitten in die pick-up. Na een slaapplaats te hebben gevonden zijn we naar Wat Phu gegaan. Wat phu is een verzameling prachtige ruines op drie plateau's van pavaljoenen en tempels uit de 6 tot 13 eeuw. Op de bovenste plateau had je een heilige natuurlijke bron waar je jezelf kon afkoelen na de steile klim van de vele tredens. Boven kon je genieten van t mooie uitzicht. s'Avonds veel gelachen met belg Jerom (niet van Suske en Wiske) en Natascha.
MARC: Dee begonnen met haar duikbrevet en ik ik werd s'ochtends wakker met op beide armen een alergische reactie. Wat een kl.. dag maar morgen wordt alles beter. s'Middags naar ander strand geweest (Karon Beach). Op het strand waar we de eerste dagen vertoefde werdt om 16:00 standaart de speedboten en waterscooters afgevoerd. Dit gebeurde met brommers met daar achter een karretje. De brommers miste echter hun demper (wat zegie).
Zaterdag 12 april. EDO: Met de boot om 10:30 (ipv 9:00) vetrokken met de boot richting Si Phan Don(4000 eilanden). De smalle boot was vol dus moesten we op t dak gaan zitten. Je mocht tijdens t de boottocht niet bewegen ivm de stabiliteit. De 7 uur durende tocht was bloedheet ik heb mezelf bedekt met lakenzak, pet en handdoek tevens was het water na 2 uur al op. De tocht over de Mekong rivier was toch de moeite waard. Vele hutten langs de rivier en op eilandjes. Veel kinderen aan t zwemmen in de rivier en aan de kant die zwaaiend en roepend onze aandacht vroegen. Die dag veel "zwaai momenten". Tevens veel vissers met handnetten in hun smalle kano's (soms met motor) die alleen leefde op de kleine eilandjes in hun hutjes. Aangekomen op t eiland Don Khong en die avond weer veel gelachen met o.a. Jerom, Natascha en Duitser tijdens het kaarten.
MARC: Tot 14:00 op bed gelegen en s'Avonds naar ziekenhuis. Begin van het ziekzijn aardig moe te worden. Medicijnen gekregen voor de alergische rectie. Verder vroeg op bed gelegen met koorts. Met andere woorden wat een kl.. dag maar morgen wordt alles beter.
Zondag 13 april. EDO: Veels te kleine fiets gehuurd en naar Wat(tempel) gegaan was niet veel bijzonders. Daarna richting heilige grotten onderweg Roy & Marieke ontmoet, een Nederlands stel, dat werkt op een Nederlandse school in Vientiane. Een vermoeiende(+35 graden) 1,5 uur durende klim te voet naar grotten. De grotten nooit gevonden. Laos volking willen je niet teleurstellen dus zeggen ze altijd dat het niet lang duurd of korte afstand. De rest van de dag voor pampes op bed gelegen.

MARC: Gesnorkeld!!! Niet veel gezien het water was behoorlijk troebel. Verder voel ik me sinds dagen stukken beter. Voor de andere dag dan ook een duik geboekt bij Phi Phi. Vandaag wordt het Thaise nieuwjaar gevierd. Wat niet meer inhoud dan elkaar nat gooien met water. Voor Dee is het morgen haar grote dag. Haar laatste duikdag en tevens het duikexamen. De alergische reaktie is onder kontrole en de hand maakt ook al voorderingen.
Maandag 14 april. EDO: Om 8:00 een klein bootje genomen met nog 8 backpackers slalomend tussen de vele eilandjes naar Ban Naksang. Hier overgestapt op nog kleinere bootjes (5 persoons) richting de grens van Cambodja waar we de zeldzame zoetwater Irrawaddy dolfijnen hebben gezien. Daarna de Khon Phapheng watervallen bezocht en genoten van een dip in een van de vele poolen. Toen met de boot afgezet op het kleine eiland Don Kohn het 'ware' Paradijs met Palmbomen, hutjes, geen electriciteit, geen leidingwater(douche met grote tank erboven met rivierwater), geen wegen, weinig backpackers, veel hangmatten en zeer goedkoop (je blijft toch Nederlander..;-)). Na mijn hutje aan de rivier te hebben gevonden. Zijn we met de groep Backpackers wat wezen eten en naar de Tat Somphamit watervallen gelopen waar we weer heerlijk gezwommen hebben in een van de snelstromende en verkoelende poolen.Laat in de middag voldaan in mijn hangmat gelegen genoten van het uitzicht, de zon, mijn biertje, muziek en van het leven...toppie!!
MARC: 257 doden en ietsje pietsje meer dan 22000 gewonden na het vieren van het nieuwjaar. De meeste ongelukken vinden plaat doordat mensen van brommers vallen als ze een plens water krijgen toe gesmeten. Duiken bij Phi Phi viel iets wat tegen veel sediment en plankton in het water. Verder was het heerlijk om zo op het water te vertoeven daar het veel koeler is dan op het land. Deidre is geslaagd en dat hebben we gevierd met champagne (het zusje ervan dan).
Dinsdag 15 april. EDO: Pi mai Lao!Gelukkig nieuwjaar!Met een fiets over de brug naar Don Det eiland op zoek naar Mr.Joe ivm het boek("the beach") van Franck. Onderweg een australier(scott) ontmoet die al enige tijd op het eiland verblijf en gevraagd naar Mr.Joe. Hij wist waar Mr.Joe verbleef en na een tijdje (z'n middag slaapje) verscheen Mr.Joe en was blij en verrast met het boek en de brief van Franck. Die middag met Scott en Stefan(AUS) op het puntje van het eiland gezeten met bier en mooie verhalen. Tijdens de wandel terug richting Mr.Joe werden we uitgenodigd door lokale mensen om Pi Mai Lao te vieren op de grond in een kring. Een gewoonte is de gasten te overgieten met water, je gezicht in te smeren met witte poeder, het geven van witte touwtjes om je pols en tegelijkertijd je goede dingen toe te wensen en bij elke wens een Lao-Lao (lokale sterke drank) te drinken. Later werd er nog een fles drank te voorschijn gehaald met stokken en kruiden erin. Na een paar uur waggelend naar Scott's hut gegaan waar de vredespijp nog ff werd aangestoken. Daarna naar het Lokale feest gegaan op het eiland met nog meer Lao-Lao, bier en veel poeder. Die avond slingerend tussen de palmbomen op het smalle zandpadje langs de rivier terug gefietst(op het veels te kleine fietsje)gevolgd door de volle maan.
MARC: De gehele dag maar weer is een keer op het strand gehangen. HEERLIJK!!!! en ik ik voel me helemaal top!!!!
Woensdag 16 april. EDO: Niet geheel fris opgestaan (6:00) en met Roy en Marieke de boot gepakt naar het vaste land richting Pakse.Onderweg bekogeld met (gekleurd)water en poeder. In Pakse genoten van een schone douche en bed.
MARC: Transport geregeld voor aanstaande vrijdag richting Bangkok en de rest van de dag aan het strand gelegen. Verder voel ik me geweldig!!!!
Donderdag 17 april. EDO: Met Mike(USA) s'ochtend om 8:00 vertrokken naar Thailand. De grens te voet overgestoken en ondervraagd door artsen ivm SARS. Met een aantal tuktuk's en bussen aangekomen bij het treinstation in Ubon Ratchathani. Elke trein naar Bangkok was vol. Toen om 15:00 een bus gepakt voor een 14 uur durende busreis naar Bangkok. Was echt een drama na een uur stapte er nog eens 50 mensen in de toen al volle bus. Mensen zaten, stonden, lagen door en over mekaar heen. Ik zat op de achterste bank in mekaar gekrompen met twee thaise mannen die tegen me aan lagen te slapen. Dit was de zwaarste dag tot nu toe..dit hopelijk nooit meer!!
MARC: Kleding gewassen en begonnen met het inpakken van mijn rugzak. De rest van de dag hoe kan het ook anders aan het strand gelegen. Maar hoe is het met Marc. Wat een kl.. dag het toilet is m'n beste vriend en het zachte toilet papier mn beste maatje maar morgen wordt alles beter. Deze dag dan ook maar begonnen met imodium ivm bus reis van morgen.
Vrijdag 18 april. EDO: Om 5:00 aangekomen in Bangkok. Een hotel gevonden in het backpackers mekka van Bangkok. Naar huis gebeld en geinternet en na een 'kleine' 30 uur geen oog dicht gedaan te hebben, mijn bed opgezocht voor de rest van de dag.
MARC: Ik voel me geweldig. Voor de laatste maal gegeten bij Mr.Kwan en volgens hem is alles altijd okeeeee!!! Dat roept hij namelijk bij elke bestelling die je bij hem doet. De rest van de spullen ingepakt en om 12:40 werden we opgepikt voor een busreis naar "Surat Thany" waar vandaan we de vip bus namen richting Bangkok. De vip bus was ook dit keer een feest. Om 20:30 ging het licht uit en op dat moment besloten de twee chauffeurs dat het voor hun "party time" was. Met harde house muziek voor in de bus (waar wij op stoel 1 en 2 zaten) denderde we voort richting Bangkok. Het enige vervelende aan het cassettebandje was dat op beide kanten de zelfde muziek stond en na 4 a 5 keer het gehele bandje te hebben gehoord we de liedjes wel uit ons hoofd kende. Voorspoedig ging echter de bus reis en om iets voor zessen stopten we dan ook op 100meter van Edo zijn hotelkamer. NOK NOK IT'S ME AGAIN!!!

Terug