Thailand 2
Zaterdag 19 april. Edo: Om 6:00 wakker gemaakt door geklop op de deur...Marc
en Dee! Die ochtend 4 uur bezig geweest met het reisverslag te schrijven
op internet. s'Middags naar vliegveld gegaan om Miranda op te halen. Was
heerlijk om d'r weer te omhelzen en te zien. Die dag verder veel bijgepraat,
brieven van thuis uitgewisseld enz, gelachen, gedronken en gegeten. Marc:
Met Dee het Banaranaplaza bezocht. Banaranaplaza is een plein met bierkramen
met heel veel vrouwen of mannen, we bevinden ons tenslotte in Thailand.
Om het plein heen zijn er een stuk of 10 cafe's. In de cafe's is een groot
podium met gemiddeld 15 dansend vrouwen. Na een kwartier is er een soort
van wisseling van de wacht en maken 15 andere vrouwen zich gereed om te
gaan dansen op het podium. Om 2 uur sluit de hele boel en gaat iedereen
de straat op. Op straat geprobeert het aantal vrouwen te tellen en na de
200 maar gestopt met tellen. Dee en ik zijn vervolgens uitgeweken naar Khau
Son Road waar we tot diep in de nacht met gitaar muziek en whisky hebben
gefeest met lokale mensen.
Zondag 20 april. Edo: Na uitgeslapen en ontbeten te hebben ben ik met Miranda
naar Wat Pho gelopen. Onderweg aangesproken door een Thaise man die begon
over "Special day today". Met tuktuk voor 20 Baht door de stad..voor verdere
uitleg verwijs ik u naar't verslag Marc. Uiteindelijk aangekomen bij Wat
Pho naar binnen gegaan en rond gelopen op deze verzameling van gekleurde
tempels en zijn grote liggende gouden buddha (46 meter). Terug naar de guesthouse
langs een groot grasveld gelopen. Hier waren mensen, bij meer dan 35C, druk
aan't voetballen enz. Als ik er al naar keek begon ik te zweten. Die avond
voor het eerst weer is Formule 1 gekeken, was niet veel spannends. Daarna
gegeten in een van de vele restuarantjes in dit mekka van backpackers.
Marc: Deze dag niet veel uitgevoerd. De vorige avond zat nog in het bloed.
Khau Son Road (de bekenste straat van Bangkok) bezocht en dat was het wel
zo'n beetje.
Maandag 21 april. Edo: De (V.I.P.) bus geregeld naar Ko Lanta. Deze dag
de Grand Palace bezocht met zijn bijbehorende museums, tempels en tuinen.
Voordat we binnen mochten moesten we lange broek/rok, hemd met lange mouwen
en sokken aan i.v.m. geloof...geloof ik. Na een aantal zeer warme uren konden
we eindelijk de charmante kleding uit doen. Daarna de boot teruggenomen
naar guesthouse. Na afscheid te hebben genomen van Marc en Dee om 18:00
vertrokken met de bus naar Ko Lanta (eiland in het zuidenwesten van Thailand).
Marc: Een speciale dag. De oorlog is over en iedereen komt nu naar Thailand
op vakantie, wist een Thai ons te vertellen. Ivm deze speciale dag zijn
alle tempels open en gratis toegankelijk voor het publiek. Voor ons werd
een hele route uitgestippelt en dat maar voor 20 bath (+/- 50 eurocent)
die we aan het eind van de rit zouden moeten betalen. Met de tuk tuk vervolgens
de gouden buhda bezocht en de zwarte buhda. Bij toeval ontmoette we bij
de black buhda een Thai die ons wist te vertellen dat de tempel pas om 14:00
open zou gaan en dat hij hier slechts de meditatie lessen verzorgde. Vervolgens
was hij nieuwsgierig waar we hierna naar toe zouden gaan. Met een blik op
het papier waar de route opstond uitgetekend vertelde hij dat we vandaag
wel heel veel geluk hadden. We zouden hierna naar een zijdefabriek gaan
waar hij net gisteren zelf drie pakken had besteld. Verder wist hij ons
te melden dat het sinds dit jaar voor het eerst is dat buitenlanders iets
konden kopen in deze winkel en dat allmaal dankzij de regering. Na de beste
man bedankt te hebben zette de tuk tuk koers richting zijdefabriek. Hier
aangekomen en wat rond te hebben gehangen in de winkel, waar vele andere
touristen ook snuffelde tussen de kleding, besloten om de winkel te verlaten.
De tuk tuk bracht ons vervolgens naar een TAT winkel waar volgens de "Lonely
Planet" de beste informatie wordt verstrekt over Thailand en waar goede
prijzen worden gehanteerd. In de shop werd gratis water verstrekt waar we
wel aan toe waren. De man wilde dat we zo snel mogelijk zouden boeken, want
ja een speciale dag een speciale prijs voor busreizen etc. etc. We vertelde
dat we een wandeltocht wilde doen maar niet te touristisch. In het noorden,
kon hij ons vertellen, vlakbij Chang Mai was een tocht waar niet veel toeristen
vanaf wisten. Een tocht van drie dagen met bamboebootjes, gedeeltes zouden
worden afgelegd op de rug van een olifant, een bezoek aan de hill tribe's,
enz enz. Dit klonk ons als muziek in de oren en besloten dan ook om niet
te boeken, want ja z'n speciale dag als dit stinkt wel heel erg naar de
misdaad!!!!! De reis koste met de bus naar Chang Mai en de gehele tocht
2500 bath. Terwijl wij de gehele reis al hadden gezien voor 1250 Bath. De
busreizen waren hier zeker 2 tot 3 keer zo duur. Lonely Planet bedankt.
Na dat we lachend het informatie center hadden verlaten en de man ons gepikeerd
nakeek, kwamen we er achter dat de tuk tuk was verdwenen. Eigenlijk hadden
we ook niet anders verwacht. Inmiddels waren we er achter gekomen dat de
tuk tuk chaufeurs benzine coupons kregen bij het afzetten van mensen bij
kleding winkels, juweliershops en de TAT en als iemand wat kocht konden
ze rekenen op 2 benzine coupons. Daar Dee en ik niet van gisteren zijn beloten
we om het spel met de tuk tuk chauffeurs mee te spelen. We bevonden ons
een kleine 10 km van ons hostel. Dus tijd voor het spel! De eerste de beste
tuk tuk aangehouden en natuurlijk het hele verhaal begon weer opnieuw. Speciale
dag bla bla bla. We vertelde hem dat we naar een kledingwinkel wilde en
daarna naar Khau Son road. De man gelukkig met zijn coupon en wij terug
in ons hostel. Echter we vertelde dat ons hotel net om de hoek was van het
TAT info center zodat hij van mening was dat hij een andere tuk tuk gelukkig
met ons kon maken. Toedeledokie.
Dinsdag 22 april. Edo: Na bus, wachten, bus en boot aangekomen in Ko Lanta.
Achterin een Pick-up auto gezeten met een zak verse vis naar het zuiden
van het eiland gereden. De geasfalteerde weg veranderde halverwege de 1
uur durende reis in een zanderige hobbelige soms steile weg. Na het zandhappen,
een paar keer los komen van de auto en de vis een paar keer van ons afgeduwd
te hebben eindelijk aangekomen bij het Resort. Hier een houten bungalow
genomen aan een klein verlaten baai met z'n witte strand, palmbomen, glashelder
blauwe water en rondzwervende cocosnoten. Die avond de vis (red snapper)
opgegeten.
Marc: Vandaag een speciale dag wist een man ons te vertellen. Voor 20 bath
konden we wederom allerlei attracties bezoeken (Tempels etc.). Met beide
handen grepen we dit aan, want zeg toch zelf een speciale dag als dit kan
je niet voorbij laten gaan. Gratis werden we rond getoerd door Bangkok waarvan
wij de regie in handen hadden genomen zonder dat de tuk tuk chauffeur het
doorhad. Een speciale dag Whaaaaaaaaaaaaa. Na de black budha te hebben bezocht.
Een ander dan gisteren waren we onder de indruk van de dode vrouw in een
glazen kist in een kapelletje naast de tempel. Een man, die op een kruk
naast het kapelletje zat, attendeerde ons erop dat we onze sandalen uit
moesten trekken alvorens we de kapel zouden mogen binnengaan. Na de dode
vrouw te hebben bezichtigd betrad ook de man de kapel. De man vroeg of we
van het verhaal over de vrouw afwisten. Nee was het enige wat we uit konden
brengen. Waarna de beste man het hele verhaal vertelde dat sinds de dood
van de vrouw haar haar en nagels nog steeds groeien. Ook zou de vrouw geluk
brengen. Een aantal jaren geleden was er een Thai die zelfs een loterij
had gewonnen door het trekken van stokjes, die in bekers voor haar kist
staan, van verschillende kleuren met daarop cijfers. Deze cijfers had de
man gebruikt voor de loterij en na het winnen van de loterij had hij de
kapel laten bouwen en de vrouw met goud versierd. Na dit verhaal vroeg de
man hoelang we in Bangkok waren. We vertelde de man dat we gisteren waren
aangekomen en dat we gehoord hadden dat het een speciale dag was. Dat kon
de beste man beamen zelf werkte hij al 20 jaar in Amerika als advocaat en
was hier nu op vakantie. Het mooie van alles was, dat als hij op vakantie
ging naar Bankok zijn geboortestad, dat hij hier altijd zij kleding kocht.
Want ja een advocaat hoort toch een mooi pak te dragen. Hij had wel een
adresje waar hij gisteren net zelf twee pakken had besteld en waar we zeker
naar toe moesten gaan. Voor ons betekende dit het oude recept en met wat
omwegen, en de tuk tuk chaffeur blij te hebben gemaakt met zijn coupon,
eindigde we die dag weer op Khau Son Road zonder te betalen.
Woensdag 23 april. Edo: Ontbeten op het strand. Toen het moment waar ik
lang naar heb uitgekeken...een duik in zee. Waneer je normaal vanaf Rotterdam
naar het westen gaat, duurt het drie kwartier om bij zee te komen. Ga je
naar het oosten duurt het ruim 2 maanden om bij zee te komen! De rest van
de dag lekker geluierd (daar was ik ook aan toe!) op het strand. s'Avonds
op strand heerlijk gegeten en gedronken. De stroom valt regelmatig uit maar
het grote kampvuur, kaarsen, en de maan gaven voldoende licht. Eenmaal in
de bungalow wachten onze 2 huisdieren ons op Gec & Ko (hagedissen van 20
cm).
Marc: Niet zomaar een dag maar een specialedag het was zelfs op tv geweest
en het had in de krant gestaan (klein korreltje zout). Ja we hadden geluk.
Inmiddels waren we er wel uit dat de tuk tuk chaffeurs de mensen bij de
tempels de juweliers, kledingzaken, TAT info center en heel wat mensen (vooral
rondom de toeristische attracties) die er uit zien als dood normale passanten
samen werkten. Echter een spel is een spel en wij spelen het met veel plezier
mee. Dee en ik wilde graag naar het Grand Palace en om daar te komen zonder
te betalen hadden we een tuk tuk nodig. We hadden echt geluk vandaag we
konden gratis de blauwe budha bezoeken wist een Thai ons te vertellen op
straat en ook gratis een thaibox wedstrijd. Met onze reactie dat ons geloof
tegen geweld is veranderde de man meteen zijn verhaal dat hij dansen bedoelde.
Ja ja die Thaien zijn taai. Hij zal voor ons wel even een tuk tuk regelen
voor 20 bath. Wat een geluk hebben wij vandaag. Meteen nadat de tuk tuk
20 meter heeft gereden vertelde we dat we eerst naar het Grand Palace wilde.
Na een hoop gebla bla wist de man ons te vertellen dat het Grand Palace
gesloten was. Nou 10 minuten dan alleen om het gebouw te bezichtigen hielden
we de man voor. De beste brave man trapte er in en zo gezegt zo gedaan zette
hij ons af bij de Grand Palace. Voor ons de vraag zou hij daar nog steeds
staan??? De grand palace was echter nog maar een 1 uur open zodat we onze
plannen hadden gezet op het bezoeken van "Wat PHO". De man achter de kassa
geprobeert te overtuigen dat het een speciale dag was. Echter hij wilde
ons onder geen beding korting geven en na een minuut verstond hij plots
klaps geen Engels meer. Aangezien we al heel wat tempels hadden bezocht
hebben we toen maar besloten om te genieten van deze dag en op ons gemak
naar huis te lopen. Of toch niet. Het was weer zover na het bezoeken van
een lokale markt werden we geattandeerd op deze bijzondere dag. Dus na een
korte conversatie reden we richting Khau Son Road met als deal dat we een
juwelier zouden bezoeken. Met het spel in de vingers splitsten Dee en ik
op in de juwelier en bekeek ik aandachtig de edelstenen (na mijn mening
glas). Ik zocht wat uit voor Dee en riep haar toe dat we zo iets moesten
gaan drinken want ik had nog al dorst. Onmiddelijk werd ons een cola aangeboden
(wat een show) en na de cola en het onderhandelen over de prijs klaagde
Dee dat ik geen smaak had qua edelstenen en verlieten wij de juwelier na
10 minuten, de minimale tijd voor het verkrijgen van een benzine coupon
voor de tuk tuk chaffeur. Ook deze dag eindigde we weer in onze oude vertrouwde
straat Khau Son Road.
Donderdag 24 april. Edo: Laat in de ochtend zijn we weer achterin de Pick-up
auto gestapt (dit keer gelukkig zonder vis). Terug in het noorden van het
eiland zijn we om 13:00 met de boot naar Ko Phi Phi Don gevaren. Op het
eiland een zeer luxe slaapplaats(airco,TV en warme douche) gevonden. In
het begin van de avond hebben we wat gedronken met Mark (Nederlander die
woont in New York) en genoten van de zonsondergang. Daarna door de vele
kleine winkelstraatje(geen wegen en auto's op het eiland) gelopen en laat
(22:00) gaan eten. In de verte op zee waren bliksems te zien.Tegen de nacht
begon het keihard te regenen...is dit het begin van de moeson (regentijd)??
Marc: Niet zomaar een dag maar een speciale dag. Met het zelfde riedeltje
van de tuk tuk chauffeur zijn we vandaag bij de grote markt geweest. Heel
mooi als je een vrouw bent maar voor mannnen verkopen ze er niks. Na een
uur of twee te hebben rond gehangen op de markt een deal gesloten met een
tuk tuk chauffeur en via het TAT office center (TAT)terug naar Khau Son
Road. Dit keer maakten ze het heel bont op het TAT. Volgens de vrouw die
ons hielp kon je heel goed surfen op Ko Phi Phi en lagen de Similan eilanden
naast Kho Phi Phi. Voor de goede orde er zijn geen golven bij Kho Phi Phi
en de Similan eilanden liggen aan de andere kant van Phuket zo'n kleine
180km van Kho Phi Phi. Haihoooo!!!! s'Avond gewacht op de aankomst van Claire.
Claire is een vriendin van Dee en reist al een jaar rond en is over twee
maanden aan het einde van haar trip. s'avond Claire het hostel binnen gesmokkeld.
Budget is budget.
Vrijdag 25 april. Edo: Na een regenachtige nacht geen wolk meer aan de hemel.
Om 9:00 met zijn drieen snorkels, duikbrillen en flippers opgehaald en met
een 'Long tail' boot vertrokken naar Ko Phi Phi Leh. Dit is een onbewoont
eiland met steile rotsen, lagoon's en baaien. Eerst een grot bezocht met
vele zwaluwen en wat muurschilderingen. Toen met de boot naar een lagoon
waar we gesnorkeld hebben. Veel vissen en koraal gezien. Daarna naar het
beroemde 'Maya Bay' gegaan. Het is niet vreemd dat ze hier de film "The
Beach" hebben opgenomen..tis hier prachtig! Na wat gezwommen en wat foto's
te hebben genomen vertrokken naar 'Monkey Bay'. Hier geluncht op het strand
en gesnorkeld. Daarna naar Bamboo eiland gegaan wederom gesnorkeld. Ik weet
nu waar de Chinees op de hoek zijn vissen vandaan haalt voor in zijn aqaurium.
Vele vissen in verschillende felle kleuren en vormen, grote kleurige koralen,
zeesterren, schelpen enz....was genieten! Vermoeid en verbrand (door de
zon) de rest van de dag gerelaxed. s'Avonds Sandra (zus) gebeld en gefeliciteerd
met d'r verjaardag...hiep hiep hoera!
Marc: De bus geboekt naar Chang Mai voor 100 bath. Dus voor iets meer dan
2 euro van Rotterdam naar Parijs. Die zelfde dag nog studentenkaarten gekocht
op Khau Son Road om onze kortingen die je als student krijgt in Indonesie
en Australie niet mis te lopen. Tegen zessen zijn we met de bus vertrokken.
De airco was in deze bus niet onze grote vriend. De airco draaide halve
toeren en met de bus was het niet beter gesteld. Na een tocht van een kleine
10 uur waren we eindelijk in Chang Mai. Waar we ons inboekte in hotel Paradijs.
Het paradijselijke aan het hotel was dat onze hotel kamer een douche had
met warme water. Sinds China (Yangsuo) had ik al geen douche gezien met
warm water. Alleen douches, met 1 knop, met koud water (lauw).
**Binnenkort foto's op de website**