Trans Siberian Express
      
      Donderdag 27 februari. Na een dodemansrit door de straten van Moskou met 
      de taxi zijn we aangekomen op het station. Gelukkig konden we onze tassen 
      parkeren bij een kantoortje van de organisatie. In de stationshal heerste 
      een aparte sfeer. Het was er donker, druk, rokerig en mensen met gespannen 
      gezichten. Mensen vertrokken volgens ons met hun hele hebben en houden aangezien 
      de hoeveelheid grote tassen die ze als een fort om zich heen hadden gebouwd. 
      Op de donkere perrons (800 meter lang) stonden lange treinen waaruit een 
      geur van kolen opsteeg. De kolen worden gebruikt voor het opstoken van de 
      ketel met ketelwater waarmee de trein wagons worden verwarmd. Om 23:30 zijn 
      we vertrokken met de trein (nr.10) naar Irkutsk.
      Vrijdag 28 februari. Tegen alle verwachting in, is het verblijf op de trein 
      luxe te noemen. We zitten (of liggen) alleen met zijn tweeen in een vier 
      persoons coupe. De temperatuur (22 graden) is aangenaam vergeleken met de 
      vorige treinreizen (min. 30 graden). De stops die de trein regelmatig maakt 
      gaf ons de gelegenheid om de benen te strekken en wat voedsel te kopen. 
      We bleven ons als maar verbazen over de snelheid waarmee de oude vrouwen 
      een kleine markt, waar ze zelf gemaakt voedsel tot teddy-beren enz. verkochten, 
      voor de wagon opzetten. s'Avonds in de restauratiewagon, waar we veel te 
      laat binnen kwamen vallen ivm tijdzonnes die we hadden gemist op onze horloge, 
      gegeten wat zeker niet tegenviel. Na het eten de russische versie van 'THE 
      GLADIATOR' bekeken met de eigenaar, twee agenten en met hun arrestant (volgens 
      hun Binladen). Zoals de russische traditie werd er natuurlijk een fles vodka 
      met chocola op tafel getoverd. We hebben op alles getoost (traditie) al 
      weten wij niet waar op. De (te) vele vodka blijft toch lastig.
      Zaterdag 1 maart. Voor een van de forenzen (Edo) was deze dag geen succes.........................................
      Zondag 2 maart. Edo opgeknapt. Net voordat de treinreis saai begon te worden 
      werden we opgeschrikt door chaos in het gangpad. Een groep van rond de dertig 
      man liepen heen en weer in het smalle gangpad geleid door een dronken russische 
      tourmanager. Ze miste twee slaapplaatsen in een van hun afgehuurde wagons. 
      Na wat pogingen van de tourmanager met politie (die bij ons al in de coupe 
      zat voor een babbel), wagon toezichthoudster en ons om ons eruit te krijgen 
      trokken wij aan het langste eind en konden wij blijven zitten. De groep 
      bleek een Ierse volksdansgroep te zijn die door Rusland tourde. s'Avonds 
      gezellig hiermee gegeten, gedronken en een van hun shows bekeken uit Zuid 
      Korea. Tevens werden we uitgenodigd door de tourmananger om naar hun show 
      te komen kijken in Irkutsk.
      Maandag 3 maart. Het glooiende landschap, tijdens de treinreis van 5100 
      km, is bedekt onder een dik pak sneeuw, dun bevolkt met schots en scheve 
      houten huisjes (soms met een blauw kleurtje) die bijna bezwijken onder de 
      druk van de sneeuw. Om 9:04 zijn we aangekomen in Irkutsk.